هنر نابی که محمد اصفهانی در سال های 75-76 ارائه داد هر فردی را شگفت زده کرد.6 سال سکوت وی باعث نشد ذره ای از ارزش هایش کاسته شود.این اثر نیز یک شاهکار به معنای واقعی بود.بیانگر حزن و بغض مردم.واقعا دکتر اصفهانی با این صحبت ها و ارائه ی این کار ثابت کرد هدفش نه فقط تهیه ی آلبوم و اجرای کنسرت و کسب درآمد های آنچنانی بلکه با مردم بودن و به فکر آنان بودن است.تشکر از تیم ساخت این اثر و همچنین موسیقی ما.